Wijn in de geweldige filmfilms

Van Marcellino-brood en -wijn uit de jaren 50 tot de meest recente Vinodentro in 2014, wijn heeft een steeds belangrijkere rol in de geschiedenis van de cinema veroverd: van een simpele verschijning tot een centrale spil van hun complexe texturen, tot een echte ster worden .

De aanwezigheid van de weelderige fles Château Lafite in Het jaar van de komeet is belangrijk, het object van begeerte waar het hele plot om draait en de acties van de protagonisten; de aanwezigheid van Chianti in de bloederige Hannibal Lecter is subtieler.

Met loden voeten wordt wijn steeds meer ruimte in meer klassieke films: in The Barbarian Invasions proosten de protagonisten met Brunello di Montalcino (Banfi), hetzelfde dat wordt herinnerd in de komische Toscaanse film Bain Marie .

We zijn dus in Toscane, waar wijn een symbolisch element is van regionale cultuur en traditie: van Chianti tot het Montalcino-gebied, van het kustgebied tot de Maremma, de kelders worden de belangrijkste locaties voor het decor van bekende films .....

Toscaanse wijnen verschijnen ook in Sideways , waar de setting van Santa Barbara de setting wordt voor enkele Italiaanse variëteiten zoals Sangiovese, de belangrijkste druivensoort aan de voet van Chianti Classico.

Champagne verdient een speciale vermelding, het bubbelsymbool van luxe en rijkdom, dat in de loop der jaren het aanzien heeft gewonnen van de grootste Hollywoodsterren die de hoofdrol spelen in de grootste Amerikaanse films.

In de verre jaren 40 verschenen Champagne Mumm en Veuve Clicquot voor het eerst in Casablanca , met de beroemde acteurs Humphrey Bogart en Ingrid Brergman, en dezelfde champagne werd een icoon van de film Fandango , met het bekende label ondertekend Per Perignon. En hij wordt, samen met Bollinger, de meest geliefde flessen van Amerika's meest bewonderde geheime agent: James Bond, hij bestelt meestal een specifieke vintage, zoals in het geval van The Spy Who Loved Me , waarin hij leest " Een man Dom Perignon drinken uit '52 kan niet zo erg zijn ', een uitdrukking van zijn grote zwak voor Franse bubbels.

En tot slot, hoe kunnen we Four Rooms van Quentin Tarantino vergeten, de film waarin de regisseur zelf in zijn monoloog de cuvée de prestige Cristal prijst, hij heeft uitstekende hampagne, met het beroemde citaat "Ik haat champagne, maar de Ik hou van Cristal . '